اثر تیمار لایه مغزی و مقدار پرکننده پودر بادام در خط چسب بر روی مقاومت چسبندگی کششی پانل ساندویچ

هدف از این پژوهش بررسی اثر تیمار خرده‌های نی(Arundo donax) بکار رفته در لایه میانی پانل ساندویچی (بدون تیمار، با تیمار حرارتی خشک و آب جوش) و نیز نسبت وزنی پودر پوسته میوه بادام به رزین ملامین ‌اوره فرم‌آلدئید در سه سطح (3:97، 18:82 و 33:67) بر روی مقاومت چسبندگی کششی خشک و تر (بعد از 2 ساعت غوطه‌وری در آب جوش) پانل ساندویچی بوده است. تحلیل آماری نتایج و گروه‌بندی دانکن نشان داد که نوع تیمار خرده‌های لایه میانی و نسبت پودر پوسته میوه بادام تأثیر معنی‌داری بر روی مقاومت چسبندگی کششی خشک و تر داشته است. نتایج حاصل از طیف‌های FT_IR به‌دست آمده از نمونه-های پانل‌های ساخته شده با خرده‌های تحت تیمار آب جوش نیز نشان داد که تیمار آب جوش باعث افزایش تعداد پیوندهای شیمیایی می‌شود. همچنین تصاویر ماکروسکوپی نشان داده است که تیمار آب جوش بهترین سطح، جهت اتصال مطلوب را می تواند ایجاد ‌کند. به‌طور کلی پانل‌های حاوی خرده‌های تیمارشده با آب جوش در لایه مغزی و 33 درصد پرکننده پودر پوسته میوه بادام در خط چسب بیش‌ترین مقاومت چسبندگی کششی در حالت خشک (MPa 01/5) و تر (MPa 86/2) را داشته‌اند.